Przejdź do głównej zawartości

CHARAKTERYSTYCZNE KIERUNKI ARCHITEKTONICZNE OKRESU MIĘDZYWOJENNEGO

http://blog.sealart.pl/charakterystyczne-kierunki-architektoniczne-okresu-miedzywojennego/

Charakterystyczne kierunki architektoniczne okresu międzywojennego:
Architektura międzywojnia to przede wszystkim nowatorskie rozwiązania, które zmierzały do połączenia estetyki z maksymalną funkcjonalnością. Twórcy tego okresu w dziedzinie budownictwa mieszkalnego starali się rozwiązać problem wielkich skupisk ludzkich i stworzyć takie propozycje budowli, które mogłyby pomieścić dużą liczbę mieszkańców. Z drugiej jednak strony pojawiły się tendencje takie jak: puryzm, charakteryzujący się unikaniem form przeestetyzowanych i nadmiernie zdobionych czy organicyzm. Jako materiał w budownictwie zaczęto wykorzystywać żelbeton, a także tworzyć jasne kompleksy, wykorzystując szkło i światło słoneczne. Głównymi przedstawicielami puryzmu architektonicznego byli Charles Le Corbusier i A. Ozenfant. Tendencja ta zmierzała do maksymalnej prostoty i funkcjonalności projektowanych budynków. Le Corbusier, francuski architekt, tworzył słynne „szklane domy XX wieku”, a więc budynki będące harmonijną kompozycją zieleni, przestrzeni i oświetlenia. Uważał, że nowoczesna architektura powinna opierać się na pięciu zasadach: stosowaniu słupów szkieletowych, swobodnych planach kondygnacji, szerokich, dużych oknach, płaskim dachu i rynnach wewnętrznych. Najważniejszym przedstawicielem tak zwanej architektury organicznej był natomiast Amerykanin Frank Lloyd Wright. Główną ideą tego prądu była nie tyle funkcjonalność i prostota jak u Le Corbusiera, ale zharmonizowanie budynku z jego naturalnym otoczeniem, a także odpowiednia ornamentyka. Znane budowle projektu Wrighta to Fallingwater w stanie Pensylwania – konstrukcja domu komponującego się z naturalnym strumieniem – oraz Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku (w kształcie spirali). W Niemczech z kolei działała znana szkoła Bauhaus założona przez Waltera Gropiusa w Weimarze. Głównym założeniem tego kierunku było połączenie techniki architektonicznej z artyzmem. Ponadto chodziło tu o maksymalna standaryzację budownictwa. Ważną rolę odgrywała estetyka abstrakcjonizmu, a także przekonanie, że przestrzeń wpływa na myślenie i działanie ludzi. Swoista filozofia tej szkoły wpłynęła na projektowanie budowli mieszkalnych.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

EGZAMIN WSTĘPNY NA ARCHITEKTURĘ

Egzamin wstępny na Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej składa się z dwóch etapów przeprowadzanych co roku tydzień po tygodniu w czerwcu. Aby przystąpić do egzaminu wystarczy zarejestrować się, a następnie w określonym terminie zjawić się na miejscu. Pierwszy etap egzaminu wstępnego to egzamin z rysunku. Wydział zapewnia potrzebne nam do wykonania zadania materiały, zaś tematy zdradzane są dopiero podczas egzaminu. W ciągu pierwszego etapu egzaminu stworzyć trzeba dwa rysunki odpowiadające na zadane tematy. Jeden z tematów wymaga na ogół bardziej artystycznego myślenia (np. interpretacja cytatu, bądź wspomnienia). Drugi temat sprawdza umiejętność logicznego myślenia oraz wyobraźnię przestrzenną (np. pawilon wykorzystujący w swojej elewacji zasady odbijanego w lustrach promienia). W sumie za pierwszy etap możliwe do uzyskania jest 200 punktów, po 100 za każdy z rysunków. Do drugiego etapu egzaminu zostają dopuszczone osoby, które przeszły pierwszy etap egzaminu z odpowied...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

RYSOWANIE Z NATURY

Często zaniedbywaną przez nas formą rysunku jest rysowanie w plenerze, szkicowanie z natury tego co widzimy. Uczymy się rysunku na podstawie zdjęć, obrazów i tutoriali, dzięki czemu poznajemy podstawowe zasady perspektywy i geometrii, jednak gdy opanujemy te umiejętności warto spróbować rysunku z natury. Jest to zupełnie inna forma, dla jednych na początku może wydawać się trudna, inni od razu ją pokochają. Rysowanie z własnych obserwacji uczy nas zupełnie innego podejścia, kiedy realnie możemy przyjrzeć się danemu budynkowi, uliczce, czy sytuacji. Dzięki takiemu rysowaniu jesteśmy w stanie zapamiętać wiele więcej szczegółów, nasza głowa zapamiętuje poprzez rękę. Z czasem sami możemy się zaskoczyć jak wiele zostało nam w głowie dzięki szkicom, gdy po latach będziemy w stanie odtworzyć to co już raz stworzyliśmy z natury. Poza tym jest to świetna forma zapisu wspomnień np. z wakacji, lepsza niż niejedno zdjęcie, ponieważ przeglądając później takie szkice czujemy o wiele więcej niż oglą...
2 komentarze
Czytaj więcej

PERSPEKTYWA

Czy zastanawiałeś się kiedyś jadąc drogą dlaczego dwie jej krawędzie zbliżają się do siebie? Lub jak to jest ze to co jest dalej wydaje się mniejsze niż w rzeczywistości? Odległość między słupami telegraficznymi maleje w miarę ich oddalania się? Takich przykładów można wymieniać dużo, a wszystko to składa się na tzw. teorię widzenia, która jest jednocześnie podstawą do opracowania zasad perspektywy linearnej. Zwykło się mówić że perspektywa to sposób oddania przestrzeni trójwymiarowej na płaskiej – co logiczne –kartce. Dlatego dobry rysunek nie opiera się na tym aby przedstawić to CO widzimy, ale JAK widzimy. Bo przecież absurdem byłoby rysowanie obu torów kolejowych równoległych do siebie, lub umieszczanie drzew o takiej samej wysokości w miarę oddalania się. W domyśle mamy świadomość tych zjawisk, jednak zbyt często nie potrafimy ‘odważyć się’ i przyjąć do wiadomości tego jak widzimy dany kadr, a skupiamy się na tym co na nim jest i jakie są jego cechy rzeczywist...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej