Przejdź do głównej zawartości

EGZAMIN WSTĘPNY NA ARCHITEKTURĘ

Egzamin wstępny na Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej składa się z dwóch etapów przeprowadzanych co roku tydzień po tygodniu w czerwcu. Aby przystąpić do egzaminu wystarczy zarejestrować się, a następnie w określonym terminie zjawić się na miejscu.
Pierwszy etap egzaminu wstępnego to egzamin z rysunku. Wydział zapewnia potrzebne nam do wykonania zadania materiały, zaś tematy zdradzane są dopiero podczas egzaminu. W ciągu pierwszego etapu egzaminu stworzyć trzeba dwa rysunki odpowiadające na zadane tematy. Jeden z tematów wymaga na ogół bardziej artystycznego myślenia (np. interpretacja cytatu, bądź wspomnienia). Drugi temat sprawdza umiejętność logicznego myślenia oraz wyobraźnię przestrzenną (np. pawilon wykorzystujący w swojej elewacji zasady odbijanego w lustrach promienia). W sumie za pierwszy etap możliwe do uzyskania jest 200 punktów, po 100 za każdy z rysunków.
Do drugiego etapu egzaminu zostają dopuszczone osoby, które przeszły pierwszy etap egzaminu z odpowiednim wynikiem. Potrzebna ilość punktów do uzyskania zależna jest od wyników pozostałych kandydatów. Drugi etap egzaminu sprawdza umiejętności modelarskie odpowiadające na zadany abstrakcyjny temat (np. forma zamknięta, a forma otwarta). Wszystkie potrzebne do wykonania materiały są dostarczane przez uczelnie zaś uzyskać można za drugi etap 100 punktów.
Poza punktami uzyskanymi z egzaminu uczelnianego pod uwagę przy rekrutacji brane są również wyniki egzaminu maturalnego (język polski, język obcy oraz matematyka). Aby lepiej się przygotować do egzaminu warto zajrzeć na stronę wydziału (www.arch.pw.edu.pl) i zapoznać się z archiwalnymi tematami.
Szkoła rysunku SEALART oferuje kursy przygotowujące do egzaminu, prowadzone przez osoby, które ów egzamin mają za sobą i są gotowe podzielić się swoim doświadczeniem.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

RYSOWANIE Z NATURY

Często zaniedbywaną przez nas formą rysunku jest rysowanie w plenerze, szkicowanie z natury tego co widzimy. Uczymy się rysunku na podstawie zdjęć, obrazów i tutoriali, dzięki czemu poznajemy podstawowe zasady perspektywy i geometrii, jednak gdy opanujemy te umiejętności warto spróbować rysunku z natury. Jest to zupełnie inna forma, dla jednych na początku może wydawać się trudna, inni od razu ją pokochają. Rysowanie z własnych obserwacji uczy nas zupełnie innego podejścia, kiedy realnie możemy przyjrzeć się danemu budynkowi, uliczce, czy sytuacji. Dzięki takiemu rysowaniu jesteśmy w stanie zapamiętać wiele więcej szczegółów, nasza głowa zapamiętuje poprzez rękę. Z czasem sami możemy się zaskoczyć jak wiele zostało nam w głowie dzięki szkicom, gdy po latach będziemy w stanie odtworzyć to co już raz stworzyliśmy z natury. Poza tym jest to świetna forma zapisu wspomnień np. z wakacji, lepsza niż niejedno zdjęcie, ponieważ przeglądając później takie szkice czujemy o wiele więcej niż oglą...

PERSPEKTYWA

Czy zastanawiałeś się kiedyś jadąc drogą dlaczego dwie jej krawędzie zbliżają się do siebie? Lub jak to jest ze to co jest dalej wydaje się mniejsze niż w rzeczywistości? Odległość między słupami telegraficznymi maleje w miarę ich oddalania się? Takich przykładów można wymieniać dużo, a wszystko to składa się na tzw. teorię widzenia, która jest jednocześnie podstawą do opracowania zasad perspektywy linearnej. Zwykło się mówić że perspektywa to sposób oddania przestrzeni trójwymiarowej na płaskiej – co logiczne –kartce. Dlatego dobry rysunek nie opiera się na tym aby przedstawić to CO widzimy, ale JAK widzimy. Bo przecież absurdem byłoby rysowanie obu torów kolejowych równoległych do siebie, lub umieszczanie drzew o takiej samej wysokości w miarę oddalania się. W domyśle mamy świadomość tych zjawisk, jednak zbyt często nie potrafimy ‘odważyć się’ i przyjąć do wiadomości tego jak widzimy dany kadr, a skupiamy się na tym co na nim jest i jakie są jego cechy rzeczywist...