Przejdź do głównej zawartości

STREET ART.

Definicja wg. Wikipedii…Czyli lekcja historii “Street art – dziedzina sztuki tworzona w miejscu publicznym, najczęściej „na ulicy” w formie bezprawnej ingerencji. Termin zawiera w sobie tradycyjne graffiti, lecz często jest użyty dla odróżnienia aktywności artystycznej w przestrzeni miejskiej od wandalizmu. Określenia street art najprawdopodobniej po raz pierwszy użył Allan Schwartzman w 1985. Street art nie posiada ściśle określonych reguł działania, struktur dzieła, ani innych wyznaczników. Każdy tworzy jak chce i gdzie chce, przy czym w opinii odbiorców nie koniecznie jest to uznawane za działalność artystyczną”
A teraz subiektywnie Obecnie street art jest dziedziną sztuki powszechnie znaną i cieszącą oko. Nie do końca jest prawdą o bezprawnej ingerencji w przestrzeń miejską, organizowane są wszelkiego typu festiwale w czasie których urządzane są także warsztaty min.muzyczne i pokazy właśnie o tematyce graffiti itp. Sztuka tego rodzaju ma na celu ukazanie miasta/państwa ze strony nie tylko ozdobnych murali ale też często ze strony politycznej. Jednakże najważniejszą istotą jest pokazanie ludziom że miasto to nie tylko szare budynki ale też przestrzeń artystyczna którą każdy może wykorzystać(nie zawsze legalnie)aby wyrazić siebie i pokazać coś o co jest tematem tabu lub jest stłamszone przez dzisiejsze czasy.
Zabiegi artystyczne na mieście ,czyli jak formy przybiera sztuka. Jak zostało wspomniane w Wikipedii street art głównie skupia się na graffiti. Jednakże są grupy ludzi lub pojedynczy artyści którzy tworzą innego rodzaju sztukę np. wykonują “pokrowce” z kolorowych włóczek na rzeźby lub pojazdy znajdujące się na mieście. Tworzą rzeźby , instalacje, nagrywają różnego rodzaju filmy które tworzyli kadr po kadrze malując murale. Sztuka ulicy jest tematem tak elastycznym iż każdy znajdzie coś dla siebie.
..więc kto był pierwszy? W tej dziedzinie (prawdopodobnie) można uznać że nawet praludzie którzy malowali na ścianach bo też opowiadali swoją historię… i chyba to jest prawda. Nie ma nigdzie zawartej konkretnej daty, ponieważ graffiti i malowidła ścienne były od zawsze. ALE .. no właśnie za sztukę zaczęto uznawać murale (potocznie graffiti), które coś pokazuje więcej niż niski poziom intelektualny kibiców i wandali. Z czasem niszowa sztuka zaczęła gościć na salonach czyli czas gdy graffiti odkryto na nowo można datować mniej więcej na lata ‘80 ubiegłego wieku-za granicą. W Polsce nadal jest to termin który wzbudza podejrzliwość i niechęć bo ..w końcu malujesz po budynku !! Jednakże śmiało można też stwierdzić że ludzi powoli zaczynają przyzwyczajać się do kolorowych murali a nawet je cenić. Owszem graffiti od obecnego muralu się różni. Lecz tak jak w malarstwie tak samo i w tej dziedzinie każdy ma swój styl i nie można powiedzieć że graffiti na murach torów wyścigów konnych nie są dziełem sztuki. Każdy kto tam mieszka wie że były robione nie legalnie lecz w śród nich można znaleźć graffiti które min. oddaje honor ojczyźnie lub nie żyjącej już osobie.
To jak to się wszystko stało ?! Każdy kto zaczyna się interesować StreetArtem na początku napotyka się na sławnego Banksy. Brzmi to jak imię pojedynczej osoby.. jednak do dziś nie wiadomo czy jak on wygląda lub oni.Tworzy on w różnych technikach. Czasem są to akcje typu performance typu Jednakże najważniejsze jest to że jego prace są o tematyce pacyfistycznej. Kolejną sławną postacią jest Blu- jego dzieła są poświęcone tematyce moralnej i ekologicznej. Tutaj można wymieniać wielu artystów ale nie chodzi o tzw. Fejm tylko o przesłanie więc poniżej przedstawię różnego rodzaje dzieła.
Sens. Jak już zostało wcześniej zostało wspomniane chodzi o przekaz poniżej przedstawię prace poruszające różnego rodzaju tematykę.Nie nadam żadnych komentarzy ponieważ poprzez to chcę ukazać jak sztuka ulicy może trafiać dosłownie w serce i umysł. Miłego oglądania.
A teraz czas na przemyślenia. Dziękuję za uwagę. Grzegorz Gierlicki.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Kursy wakacyjne!

Kursy wakacyjne Serdecznie zapraszamy na intensywny kurs rysunku odbywający się w wakacje. Zajęcia będą prowadzone codziennie przez cały lipiec i sierpień. Warsztaty wakacyjne przeznaczone są dla najbardziej wymagających osób, które w jak najkrótszym czasie chcą nauczyć się rysunku. Częstotliwość zajęć pomaga w bardzo szybkim czasie opanować podstawowe techniki rysunku i malarstwa a także podnieść umiejętności osób zaawansowanych. Cały tydzień to az 21 godzin zajęć dla grup starszych i 10,5 godzin dla dzieci!!! Cennik: Każdy tydzień to aż 21h warsztatów dla grup starszych i 10,5h dla grupy dziecięcej!!! I tydzień – 300zł II tygodnie – 550ł III tygodnie – 750zł IV tygodnie – 900 zł Każdy kolejny tydzień uczęszczania na nasze zajęcia to 50zł mniej. (Koszt miesięczny to 900zł.) Istnieje możliwość zapisu miesięcznego - 240zł za zajęcia 3h dwa razy w tygodniu (Dzieci 240zł - 2 razy w tygodniu 1,5h ; 120zł raz w tygodniu 1,5h).  Grupa dziecięca: Warsztaty prowadzone w godzinach 10:00-11:30 l

Blog Sealart

Już jest !!!   :) Wspólnie z naszymi prowadzącymi stworzyliśmy dla Was bloga ! Wszystkie teksty związane są z naszą pasją, czyli ✏ rysunkiem ✏ jednak staraliśmy się na tyle zróżnicować tematykę, aby każdy znalazł coś dla siebie. Klikajcie :   http://blog.sealart.pl/ Jeżeli Wam się spodoba, obiecujemy wrzucać coraz więcej wpisów !   :) # kursrysunku   # historiasztuki   # rysunek   # rysunekportretowy   # teczkaprac # egzaminpw   # przygotowanienaASP   # szkic   # szkicownik   # Sealart # szkołarysunku   # komiks   # streetart   # architektura   # ASP

CHARAKTERYSTYCZNE KIERUNKI ARCHITEKTONICZNE OKRESU MIĘDZYWOJENNEGO

http://blog.sealart.pl/charakterystyczne-kierunki-architektoniczne-okresu-miedzywojennego/ Charakterystyczne kierunki architektoniczne okresu międzywojennego: Architektura międzywojnia to przede wszystkim nowatorskie rozwiązania, które zmierzały do połączenia estetyki z maksymalną funkcjonalnością. Twórcy tego okresu w dziedzinie budownictwa mieszkalnego starali się rozwiązać problem wielkich skupisk ludzkich i stworzyć takie propozycje budowli, które mogłyby pomieścić dużą liczbę mieszkańców. Z drugiej jednak strony pojawiły się tendencje takie jak: puryzm, charakteryzujący się unikaniem form przeestetyzowanych i nadmiernie zdobionych czy organicyzm. Jako materiał w budownictwie zaczęto wykorzystywać żelbeton, a także tworzyć jasne kompleksy, wykorzystując szkło i światło słoneczne. Głównymi przedstawicielami puryzmu architektonicznego byli Charles Le Corbusier i A. Ozenfant. Tendencja ta zmierzała do maksymalnej prostoty i funkcjonalności projektowanych budynków. Le Corbusier, fr